از کجا بفهمیم تلویزیون قابلیت HDR دارد؟

با پیشرفت فناوری در دنیای تلویزیون‌ها، یکی از قابلیت‌هایی که بیش از پیش توجه کاربران را به خود جلب کرده، فناوری HDR یا High Dynamic Range است. این فناوری باعث بهبود کیفیت تصویر از نظر کنتراست، روشنایی و نمایش دقیق‌تر رنگ‌ها می‌شود و تجربه‌ای نزدیک‌تر به واقعیت را در هنگام تماشای فیلم‌ها و بازی‌ها فراهم می‌کند. اما سوال مهم اینجاست: چطور بفهمیم تلویزیونی که می‌خواهیم بخریم یا داریم، قابلیت HDR دارد یا نه؟

در این مقاله، قصد داریم با زبانی ساده و کاربردی، تمام روش‌ها و نکات مهم برای شناسایی قابلیت HDR در تلویزیون‌ها را بررسی کنیم. همچنین در کنار اطلاعات فنی، به اشتباهات رایج در بازار و تفاوت بین HDR واقعی و تبلیغاتی نیز می‌پردازیم.

 

 

HDR چیست و چرا اهمیت دارد؟

HDR مخفف High Dynamic Range است و به معنای «دامنه دینامیکی بالا» در تصویر می‌باشد. این فناوری امکان نمایش جزئیات بیشتر در نواحی روشن و تاریک تصویر را فراهم می‌کند. در تلویزیون‌هایی که از HDR پشتیبانی می‌کنند:

•       نواحی تاریک‌تر، عمق و جزئیات بیشتری دارند.
•      رنگ‌ها طبیعی‌تر، زنده‌تر و دقیق‌تر نمایش داده می‌شوند.
•      روشنایی کلی تصویر متناسب با محتوای اصلی تنظیم می‌شود.

​

 

تفاوت HDR و SDR چیست؟ بررسی تخصصی و کامل

HDR (High Dynamic Range) و SDR (Standard Dynamic Range) دو استاندارد متفاوت برای نمایش دامنه دینامیکی تصویر هستند. منظور از "دامنه دینامیکی"، فاصله بین تاریک‌ترین و روشن‌ترین نقاط یک تصویر است. هرچه این دامنه گسترده‌تر باشد، تصویر واقعی‌تر، عمیق‌تر و با جزئیات بیشتری نمایش داده می‌شود.

 1. روشنایی و کنتراست:

• در SDR، روشنایی تصویر معمولاً در حدود 100 تا 300 نیت (واحد اندازه‌گیری روشنایی) محدود می‌شود. به همین دلیل در صحنه‌های تاریک، جزئیات کمتری دیده می‌شود و نواحی روشن ممکن است به‌صورت سفید یک‌دست یا اصطلاحاً "سوخته" دیده شوند.

• اما HDR قادر است روشنایی را تا 1000 نیت یا بیشتر افزایش دهد. این ویژگی باعث می‌شود بخش‌های روشن تصویر مانند بازتاب نور روی آب، نور خورشید یا آتش، بسیار طبیعی‌تر و با جزئیات دقیق‌تر دیده شوند، در حالی که همچنان سایه‌ها عمق خود را حفظ می‌کنند.

 

 2. دقت رنگ‌ها:

• در SDR، فضای رنگی محدودتری مانند Rec. 709 استفاده می‌شود، که فقط طیف خاصی از رنگ‌ها را پوشش می‌دهد. این باعث می‌شود بعضی رنگ‌ها (مثلاً قرمزهای عمیق یا سبزهای طبیعی) در نمایشگرهای SDR اشباع یا مصنوعی به نظر برسند.

• HDR از فضای رنگی گسترده‌تری مانند DCI-P3 یا حتی Rec. 2020 پشتیبانی می‌کند. در نتیجه رنگ‌ها نه‌تنها زنده‌تر، بلکه دقیق‌تر و نزدیک‌تر به آنچه در واقعیت می‌بینیم، به نمایش درمی‌آیند.

 

 3. عمق تصویر:

HDR به‌خاطر استفاده هم‌زمان از کنتراست بالا، روشنایی بیشتر و رنگ‌های دقیق‌تر، احساس عمق تصویر بیشتری را به بیننده منتقل می‌کند. این ویژگی در SDR به‌دلیل محدودیت‌های فنی کمتر قابل تحقق است. در HDR، شما می‌توانید با وضوح بیشتری جزئیات تاریکی در سایه‌های تصویر و در عین حال روشنایی خیره‌کننده در نقاط برجسته ببینید.

 

 4. استفاده از متادیتا:

• SDR تنها از تنظیمات تصویر ثابت استفاده می‌کند که برای تمام محتوای ویدیو یکسان است.

• اما در HDR، بسته به نوع فرمت (مثلاً HDR10+ یا Dolby Vision)، از متادیتای پویا (Dynamic Metadata) استفاده می‌شود که تنظیمات روشنایی و رنگ را برای هر صحنه یا حتی هر فریم بهینه‌سازی می‌کند. نتیجه؟ تجربه بصری بسیار دقیق‌تر و حرفه‌ای‌تر.

 

 

 

انواع فرمت‌های HDR

برای اینکه بدانید تلویزیونتان از چه نوع HDR پشتیبانی می‌کند، ابتدا باید با انواع این فرمت‌ها آشنا شوید:

1. HDR10

متداول‌ترین و پایه‌ترین فرمت HDR است که توسط اکثر برندهای تلویزیون پشتیبانی می‌شود. این فرمت به صورت استاندارد باز ارائه شده و در بیشتر محتواهای ویدیویی از جمله فیلم‌ها، سریال‌ها و بازی‌ها پشتیبانی می‌شود.

 

2. HDR10+

نسخه پیشرفته HDR10 است که از متادیتای دینامیک استفاده می‌کند. این فرمت می‌تواند کیفیت تصویر را برای هر صحنه تنظیم کند و تجربه تصویری بهتری نسبت به HDR10 ارائه دهد. برندهایی مانند سامسونگ و پاناسونیک بیشتر از این فرمت استفاده می‌کنند.

 

3. Dolby Vision

یکی از بهترین و پیشرفته‌ترین فرمت‌های HDR است. این فرمت علاوه بر متادیتای دینامیک، از روشنایی بسیار بالاتری نیز پشتیبانی می‌کند و طیف رنگی وسیع‌تری را نمایش می‌دهد. برندهایی مانند سونی، ال‌جی و هایسنس از Dolby Vision استفاده می‌کنند.

 

4. HLG (Hybrid Log-Gamma)

فرمت HDR مناسب برای پخش زنده است که توسط شبکه‌های تلویزیونی و ماهواره‌ای توسعه داده شده است. این فرمت بیشتر در تلویزیون‌هایی دیده می‌شود که قابلیت دریافت پخش زنده HDR را دارند.

 

 

روش‌های دقیق تشخیص قابلیت HDR در تلویزیون‌ها

بررسی مشخصات فنی محصول

اولین گام در شناسایی قابلیت HDR، بررسی مشخصات فنی تلویزیون است. در بسیاری از موارد، اطلاعات کاملی درباره قابلیت‌ها در برگه مشخصات فنی درج شده است. در وب‌سایت رسمی برند یا دفترچه راهنمای تلویزیون می‌توانید این اطلاعات را بیابید. اگر عبارت‌هایی مانند "HDR", "HDR10", "Dolby Vision" یا "HLG" را مشاهده کردید، این نشان‌دهنده پشتیبانی تلویزیون از HDR است.

 

نکته مهم: برخی برندها از اصطلاحاتی مانند "HDR Ready" استفاده می‌کنند که به معنی پشتیبانی کامل نیست و ممکن است فقط به معنای توانایی دریافت سیگنال HDR باشد.

 

بررسی جعبه محصول

بر روی جعبه اکثر تلویزیون‌های مدرن لوگوها و آیکون‌هایی درج می‌شود که مشخص‌کننده قابلیت‌های تصویر هستند. اگر تلویزیونی از HDR پشتیبانی کند، معمولاً بر روی جعبه آن آیکون HDR، HDR10، یا Dolby Vision درج شده است.

 

بررسی تنظیمات منوی تصویر

تلویزیون‌هایی که از HDR پشتیبانی می‌کنند معمولاً در منوی تنظیمات تصویر گزینه‌های ویژه‌ای برای فعال‌سازی HDR دارند. به بخش تنظیمات تصویر بروید و گزینه‌هایی مانند "HDR Mode", "Picture Mode for HDR" یا نام فرمت‌های HDR را جستجو کنید. برخی تلویزیون‌ها این گزینه را تنها زمانی نمایش می‌دهند که محتوای HDR پخش شود.

 

استفاده از منابع محتوای HDR

پخش ویدیوی HDR از منابع معتبر نیز می‌تواند راهی مطمئن برای تست قابلیت تلویزیون باشد. می‌توانید از منابع زیر استفاده کنید:

•      ویدیوهای YouTube با برچسب "4K HDR"
•      محتوای HDR در Netflix، Disney+ و Amazon Prime Video
•   کنسول‌های بازی نسل جدید مانند PlayStation 5 و Xbox Series X
• هنگام پخش محتوای HDR، تلویزیون باید به‌صورت خودکار وارد حالت HDR شود و تصویری با کنتراست و رنگ‌های بالا به نمایش بگذارد.

 

مشاهده پیام یا لوگوی HDR روی صفحه

بعضی از تلویزیون‌ها هنگام فعال شدن HDR، پیام یا لوگویی را در گوشه صفحه نمایش می‌دهند. این پیام می‌تواند به صورت "HDR", "Dolby Vision Enabled" یا مشابه آن باشد.

 

بررسی مدل در سایت سازنده

اگر هنوز شک دارید، بهترین راه مراجعه به وب‌سایت رسمی برند و جستجوی مدل دقیق تلویزیون است. در صفحه محصول، اطلاعات کاملی درباره فرمت‌های پشتیبانی‌شده از جمله HDR آورده شده است.

 

 

 

اشتباهات رایج هنگام بررسی قابلیت HDR

 

فرض اینکه هر تلویزیون 4K، حتماً HDR دارد

در حالی که بسیاری از تلویزیون‌های 4K دارای HDR هستند، این دو ویژگی مجزا هستند و برخی مدل‌ها فقط به دلیل بازاریابی، بدون پشتیبانی واقعی از HDR عرضه می‌شوند.

 

 اعتماد به کلمه "HDR Ready"

عبارت "HDR Ready" به‌معنای پشتیبانی کامل از فرمت‌های HDR نیست. ممکن است به معنای پشتیبانی نرم‌افزاری یا ابتدایی باشد، اما پنل سخت‌افزاری برای نمایش واقعی HDR مناسب نباشد.

 

مقایسه تلویزیون HDR واقعی با HDR شبیه‌سازی‌شده

برخی تلویزیون‌های اقتصادی از فناوری‌های شبیه‌سازی HDR استفاده می‌کنند که کیفیتی بسیار پایین‌تر نسبت به HDR واقعی دارند.

 

 

مشخصات فنی یک تلویزیون HDR واقعی

تلویزیون‌های دارای HDR واقعی معمولاً ویژگی‌های زیر را دارا هستند:

•       روشنایی بالا (حداقل 400 نیت، ایده‌آل بین 600 تا 1000 نیت)
•       پشتیبانی از فرمت‌های پیشرفته مانند Dolby Vision
•       گستره رنگی وسیع (Wide Color Gamut)
•        پنل با قابلیت Local Dimming

 

 

برندهای معتبر ارائه‌دهنده تلویزیون HDR

سونی (Sony)

برند سونی با استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته مانند X1 Ultimate، تصویر فوق‌العاده‌ای برای HDR ارائه می‌دهد. اکثر تلویزیون‌های سونی از فرمت‌های HDR10، HLG و Dolby Vision پشتیبانی می‌کنند.

 

ال‌جی (LG)

تلویزیون‌های OLED ال‌جی از بهترین گزینه‌های HDR در بازار هستند. مدل‌هایی مانند C2 و G3 از HDR10، HLG و Dolby Vision پشتیبانی می‌کنند.

 

سامسونگ (Samsung)

سامسونگ به‌جای Dolby Vision از HDR10+ استفاده می‌کند. تلویزیون‌های QLED این برند روشنایی بالایی دارند که برای HDR بسیار مناسب است.

 

پاناسونیک و فیلیپس

این برندها نیز در مدل‌های پرچمدار خود از Dolby Vision و HDR10+ پشتیبانی می‌کنند و کیفیت بالایی ارائه می‌دهند.

 

 

چگونه از خرید تلویزیون HDR تقلبی جلوگیری کنیم؟

•      از نمایندگی‌های رسمی خرید کنید.
•    مدل دقیق را در وب‌سایت رسمی برند بررسی کنید.
•     از فروشنده درباره نوع HDR و سطح روشنایی پنل سؤال کنید.
•      در صورت امکان، عملکرد HDR را در فروشگاه تست کنید.

 

 

راهنمای خرید تلویزیون HDR بر اساس بودجه (نسخه تخصصی)

تلویزیون‌های HDR اقتصادی (زیر ۱۰ میلیون تومان)

در این رده قیمتی، تلویزیون‌هایی عرضه می‌شوند که معمولاً از حداقل استاندارد HDR یعنی HDR10 پشتیبانی می‌کنند. البته باید توجه داشت که صرفاً پشتیبانی از HDR10 به معنای تجربه واقعی HDR نیست. بسیاری از این تلویزیون‌ها روشنایی پنل پایین (بین 250 تا 350 نیت) دارند که برای نمایش دقیق رنگ‌ها و کنتراست بالا در محتوای HDR ناکافی است. همچنین، گستره رنگی (Color Gamut) در این مدل‌ها معمولاً محدود به Rec.709 است و به همین دلیل نمایش رنگ‌های عمیق و دقیق محدود می‌شود. به همین دلیل، اگر بودجه محدودی دارید، بهتر است تلویزیونی انتخاب کنید که حداقل قابلیت‌های پردازش تصویر HDR را بهینه‌سازی کرده باشد و برند معتبری داشته باشد.

 

تلویزیون‌های میان‌رده (۱۰ تا ۳۰ میلیون تومان)

در این رده، تلویزیون‌ها علاوه بر پشتیبانی از HDR10، اغلب از فرمت‌های پیشرفته‌تر مانند HDR10+ و HLG نیز پشتیبانی می‌کنند و روشنایی پنل به طور معمول در بازه 400 تا 700 نیت قرار دارد. در این بازه قیمتی، تلویزیون‌هایی با فناوری QLED و IPS یا VA عرضه می‌شوند که نسبت به رده اقتصادی، توانایی نمایش طیف رنگی گسترده‌تر (حدود Rec. 2020 یا DCI-P3) را دارند. این به معنای افزایش دقت و غنای رنگ‌ها در محتوای HDR است. اگر به دنبال تلویزیونی هستید که تجربه بصری قابل توجهی با امکاناتی مانند Local Dimming و پردازش تصویر قدرتمند ارائه دهد، این بازه قیمتی برای خرید انتخاب معقولی است.

 

تلویزیون‌های پرچمدار (بیش از ۳۰ میلیون تومان)

در این بازه، تلویزیون‌هایی با پنل‌های OLED یا QLED با روشنایی‌های بالای 1000 نیت (و در برخی مدل‌ها تا 1500 نیت یا بیشتر) عرضه می‌شوند که امکان نمایش واقعی و کامل HDR را فراهم می‌کنند. این مدل‌ها نه تنها از تمام فرمت‌های HDR شامل Dolby Vision، HDR10+، و HLG پشتیبانی می‌کنند بلکه از قابلیت‌هایی نظیر متادیتای دینامیک (Dynamic Metadata) برای تطبیق دقیق تصویر بر اساس هر صحنه برخوردار هستند. همچنین، این تلویزیون‌ها دارای پنل‌هایی با گستره رنگی بسیار وسیع (تا 99 درصد DCI-P3 یا بیشتر) و فناوری‌های کاهش بازتاب نور و Local Dimming پیشرفته هستند که کیفیت تصویر HDR را به سطح استودیویی می‌رسانند. اگر کیفیت تصویر و نمایش HDR برایتان در اولویت است و بودجه کافی دارید، این رده انتخاب ایده‌آل است.

 

 

جدول مقایسه تخصصی فرمت‌های HDR

فرمت HDR	نوع متادیتای HDR	حداکثر روشنایی پشتیبانی‌شده	گستره رنگی استاندارد	نکات کلیدی و سازگاری برندها
HDR10	استاتیک (Static Metadata)	حدود ۱۰۰۰ نیت	Rec. 2020 / DCI-P3	فرمت پایه و استاندارد صنعتی، سازگار با اکثر تلویزیون‌ها و محتواها
HDR10+	دینامیک (Dynamic Metadata)	تا ۴۰۰۰ نیت (نظری)	گسترده‌تر از HDR10	بهبود کیفیت تصویر در هر صحنه با متادیتای دینامیک، پشتیبانی عمدتاً توسط سامسونگ و پاناسونیک
Dolby Vision	دینامیک (Dynamic Metadata)	تا ۱۰ هزار نیت (نظری)	بسیار گسترده (DCI-P3 و Rec. 2020)	پیشرفته‌ترین فرمت HDR، پشتیبانی از داده‌های دقیق صحنه به صحنه، سازگار با سونی، ال‌جی و فیلیپس
HLG (Hybrid Log-Gamma)	نیمه دینامیک (Passive Metadata)	وابسته به تجهیزات پخش زنده	محدودتر از Dolby Vision و HDR10+	مناسب برای پخش زنده و تلویزیون‌های دریافت کننده سیگنال مستقیم، مورد استفاده در پخش‌های تلویزیونی

 

 

بررسی تخصصی چند مدل برجسته تلویزیون HDR در بازار

۱. سونی X90J

•        فرمت‌های HDR پشتیبانی شده: HDR10، Dolby Vision، HLG
•      روشنایی پنل: تا حدود ۷۰۰ نیت در اوج روشنایی

·       ویژگی‌ها: پردازنده تصویر X1 Ultimate که با استفاده از الگوریتم‌های پیشرفته، به بهینه‌سازی کنتراست و رنگ‌ها کمک می‌کند. پشتیبانی از Local Dimming در پنل VA که کنتراست بالا و عمق سایه‌ها را تضمین می‌کند. این مدل مناسب کسانی است که به دنبال تجربه HDR نزدیک به استودیو با قیمت منطقی هستند.

 

۲. ال‌جی C2 OLED

•        فرمت‌های HDR پشتیبانی شده: Dolby Vision، HDR10، HLG
•       روشنایی پنل: اوج روشنایی تا ۸۰۰ نیت (با روشنایی محیط کم)

·       ویژگی‌ها: پنل OLED با پیکسل‌های خودنورانی که کنتراست بی‌نهایت و سیاهی مطلق را فراهم می‌کند. پشتیبانی از متادیتای دینامیک Dolby Vision باعث می‌شود تا هر صحنه به طور جداگانه بهینه شود. همچنین زمان پاسخ‌دهی بسیار پایین، آن را به گزینه‌ای عالی برای گیمرها تبدیل کرده است.

 

 

۳. سامسونگ Q80A QLED

      فرمت‌های HDR پشتیبانی شده: HDR10+، HLG

       روشنایی پنل: بیش از ۱۵۰۰ نیت در برخی شرایط

 

       ویژگی‌ها: فناوری Quantum Dot که رنگ‌های اشباع و زنده ایجاد می‌کند. پنل VA با Local Dimming دقیق که کنتراست را بهینه می‌کند. این مدل برای کسانی مناسب است که روشنایی بالا و رنگ‌های پویاتر می‌خواهند و Dolby Vision برایشان اولویت نیست.

 

 

تاثیر HDR در تجربه گیمینگ: چرا گیمرها باید تلویزیون HDR بخرند؟

HDR در بازی‌های ویدیویی تحولی اساسی ایجاد کرده است. این فناوری باعث می‌شود که جزئیات نور و سایه‌ها بسیار دقیق‌تر و واقعی‌تر نمایش داده شوند. به طور مثال، در بازی‌هایی که صحنه‌های تاریک و روشن را به صورت ترکیبی دارند، HDR باعث می‌شود که سایه‌ها تاریک و مشکوک به هم نریزند و مناطق روشن تصویر نیز دچار پیکسل‌های سوخته نشوند.

تلویزیون‌های سازگار با HDR و نرخ نوسازی بالا (حداقل ۱۲۰ هرتز) برای بازی‌های نسل جدید اهمیت ویژه‌ای دارند. همچنین، فناوری‌هایی مانند Variable Refresh Rate (VRR) و Auto Low Latency Mode (ALLM) که معمولاً در تلویزیون‌های پرچمدار وجود دارند، تأثیر مستقیم بر کیفیت تجربه بازی دارند.

کنسول‌های جدید مانند PlayStation 5 و Xbox Series X قابلیت پخش بازی‌ها با HDR و کیفیت 4K را دارند. بنابراین، خرید تلویزیونی که پشتیبانی کامل HDR داشته باشد، برای تجربه واقعی و حرفه‌ای بازی امری ضروری است.

 

 

راهنمای فعال‌سازی HDR در دستگاه‌های مختلف (نسخه تخصصی)

1. کنسول‌های بازی (PS5 و Xbox Series X)

•        وارد بخش تنظیمات Display & Video شوید.
•     گزینه HDR را به صورت دستی فعال کنید.
•       در تلویزیون، مطمئن شوید که ورودی HDMI مربوط به کنسول روی حالت HDR تنظیم شده است.
•        برای تست، بازی یا محتوای HDR را اجرا کنید و به تنظیمات HDR در بازی توجه کنید.

 

 

2. لپ‌تاپ و کامپیوتر

•       در ویندوز 10 و 11، وارد Settings > System > Display شوید.
•      گزینه Use HDR را فعال کنید.
•        توجه داشته باشید که باید کارت گرافیک و کابل اتصال (HDMI 2.0 یا بالاتر) از HDR پشتیبانی کنند.
•       نرم‌افزار یا بازی‌های سازگار را باز کنید و تنظیمات HDR را فعال کنید.

 

 

3. دستگاه‌های اندروید تی‌وی باکس

•       وارد Settings > Display شوید.
•      گزینه HDR Mode را روشن کنید.
•       اگر محتوای HDR نمایش داده نمی‌شود، مطمئن شوید اپلیکیشن‌های پخش محتوا از HDR پشتیبانی می‌کنند.

 

4. گیرنده‌های دیجیتال و ستاپ باکس‌ها

•        در تنظیمات تصویر، گزینه پشتیبانی HDR را فعال کنید.
•      مطمئن شوید کابل HDMI از نوع High Speed یا Premium Certified باشد.
•       تنظیمات مربوط به HDR و فرمت رنگی را با راهنمای دستگاه تطبیق دهید.

 

 

تجربه کاربران واقعی با تلویزیون‌های HDR: آنچه از بازخوردها می‌آموزیم

مطالعات و بازخوردهای کاربران در فروشگاه‌ها و فروم‌های تخصصی نشان می‌دهد که:

      کاربران تلویزیون‌های OLED از سیاهی عمیق و کنتراست بی‌نهایت رضایت بسیار زیادی دارند.

•    کاربران مدل‌های QLED به دلیل روشنایی بسیار بالا و رنگ‌های اشباع، تجربه HDR زنده و پویایی را گزارش کرده‌اند.
•       برخی کاربران مدل‌های اقتصادی از عدم تطابق روشنایی و رنگ‌ها با انتظار خود شکایت دارند که ناشی از کیفیت پایین پنل و پردازش تصویر است.
•       مواردی همچون عدم پشتیبانی کامل از فرمت‌های HDR یا نمایش کم‌نور برخی صحنه‌ها، از مشکلات گزارش شده توسط خریداران بوده است.
• این داده‌ها نشان می‌دهد که خرید از برندهای معتبر و آشنایی با مشخصات دقیق هر مدل، بهترین راه برای داشتن تجربه HDR رضایت‌بخش است.

 

 

جمع‌بندی

تشخیص پشتیبانی تلویزیون از قابلیت HDR نیازمند بررسی دقیق مشخصات فنی، تنظیمات تصویر و منابع محتوای سازگار است. فراموش نکنید که وجود لوگوی HDR روی جعبه به تنهایی کافی نیست و باید به روشنایی پنل، گستره رنگی و فرمت‌های پشتیبانی‌شده نیز توجه داشته باشید.

در نهایت، اگر قصد خرید تلویزیونی با HDR واقعی را دارید، پیشنهاد می‌کنیم از مراکز رسمی و معتبر مانند نمایندگی رسمی سونی - سونی شهراد خرید کنید. این فروشگاه با ارائه محصولات اورجینال و گارانتی معتبر، امکان خرید نقدی و اقساطی را برای شما فراهم کرده است.

برای مشاهده مدل‌های متنوع تلویزیون HDR، بررسی دقیق مشخصات و دریافت مشاوره تخصصی، همین حالا به وب‌سایت رسمی سونی شهراد مراجعه کنید.

 

 

 

سوالات متداول 

آیا همه تلویزیون‌های 4K از HDR پشتیبانی می‌کنند؟

خیر. برخی مدل‌های 4K به دلیل سخت‌افزار ضعیف یا قدیمی بودن، قابلیت HDR ندارند.

 

چطور می‌توانم بفهمم HDR فعال شده؟

با پخش محتوای HDR از منابع معتبر و مشاهده لوگو یا تغییر در حالت تصویر تلویزیون می‌توانید مطمئن شوید.

 

Dolby Vision بهتر است یا HDR10+؟

هر دو فرمت خوب هستند اما Dolby Vision داده‌های بیشتری پردازش می‌کند و معمولاً تصویر بهتری ارائه می‌دهد. انتخاب به سازگاری تلویزیون و محتوای مصرفی شما بستگی دارد.